Çok gürültü vardı. Zaten karantinadaydık. Tam izole ettim kendimi. 50 saat telefonumu kapattım, haber dinlemedim, neredeyse hiç konuşmadım. İyi geldi. Şu sıralar hayat akışı pembe diziler gibi takip etmeye ne kadar ara verirsen ver geri döndüğünde bıraktığın gibi buluyorsun. Umutsuz değilim. Geçecek bu günler. Karantina bittiğinde normalleşmemiz epey zaman alacak elbette ama çok şanslıyız. Niye mi? Ada ülkesindeyiz. Deniz mevsimi başlayacak ve deniz almasını bilene şifa verecek. İki yıl önce bir deniz, bir kendim olup denizle sohbet etmiştim. Bugün o sohbeti sizlerle paylaşmak istiyorum. - Eski Mısırlı'ların beni tek başıma tedavi amaçlı kullandıklarını biliyor muydun? - Yok, şimdi senden duydum. - O zaman Hipokrat'ın beni yaraları iyileştirmekte kullandığını da bilmiyorsundur.. - Sahi mi? - İçimde tam 84 element barındırıyorum. Uykusuzluğa ve depresyona nasıl iyi geldiğimi bir bilsen. - Bak işte bunu biliyorum. Sayende, mis gibi uyuyorum, artık, antidepresan da kullanmıyorum. - Aferin. Bak bir de sana ne diyeceğim, öyle otobüs durağında bekler gibi ayakta durmaz, yüzersen, vücudunun bütün kaslarını çalıştırır, sporun alasını yaptırırım. - Vallahi bunu da biliyorum. - Ben olduğum gibi şifayım. Bereketim, bolluğum. İçimde beslediklerimle nasıl sağlıklı besleniyorsunuz. Kıyıma kurduğunuz tesislerden, üzerimde taşıdığınız ticari yüklerden, sizi uzak diyarlara taşıdığım yüzen otellerden dünyalar kadar para kazanıp, bolluk yaşıyorsunuz.  -  Şifadan başladın, bolluğa geçtin, bana bunları niye anlatıyorsun? Sana bir yanlış mı yaptım? - Yok, senden memnunum. Her gün geliyorsun, yüzüyorsun, o sırada gördüğün ufak tefek çöpleri avuçlarının aldığı kadar kıyıya taşıyorsun, giderken de verdiğim huzur için bana teşekkür ediyorsun. - O zaman niye anlatıyorsun tüm bunları bana? - Bilmiş bilmiş konuşma, senin karşında kaç milyar yıllık bir bilge var. Boşuna konuşmuyorum. Sana bunları iki şey için anlatıyorum, birincisi yakınımda olup, şifamdan haberi olmayanlar var. Haberdar et onları.  - İkincisi??? - Hani siz birine iyilik yapınca, onlardan gelen kötülük size ağır geliyor ya ben artık insanlığın bana yaptığı kötülüğü kaldıramıyorum.  Ne kadar çöpünüz, atığınız, pisliğiniz varsa bana atıyorsunuz. Suyumu zehirliyorsunuz. İçimde beslediklerimin neslini kurutuyorsunuz. Şifamı eksiltiyorsunuz. Umutlarla, küçücük botlara doldurup, üst üste üzerimde taşıdığınız canları, sonra utanmadan "kıyıya vuran ceset" diye haber yapıyorsunuz. İçim yanıyor. - İnsanlık adına özür dilerim. Şifan için, verdiğin huzur için, bolluğun, bereketin için tekrar tekrar teşekkür ederim. - Sen beni bilirsin, ben ana kucağı gibi sakin olabildiğim gibi matadora koşan bir boğa gibi de azgın da olabilirim. Senin gibilere sözüm yok, ötekilere söyle, kızdırmasınlar, azdırmasınlar. Kurunun yanında, yaşı da yaktırmasınlar.  - Tek tek nasıl söyleyeyim? Yazayım bari. Deniz sağlıktır. Sağlıkla kalın.