Normal zamanlarda, gece bomboş sokaklarda ambülans sirenlerinin çalmasından hep rahatsız olurdum. Çünkü çeşitli zamanlarda hasta yakını olarak çok bulundum can kurtaran ambülanslar içinde.. İçerdekilerin zaten kaygı ile çarpan yürekleri, canhıraş siren sesini duyunca dipsiz bir kuyuya düşmüş gibi oluyor ve ambülansın içi korku kokuyordu. Bu duygum normal zamana ait bir duyguydu. Şimdi yeni normalde gecesi gündüzü hiç fark etmiyor, ambülanslar yolda ise eğer siren sesleri hiç susmasın istiyorum. İstiyorum, çünkü.. Bazıları evlerinde günlük gaileleri dert ederken, bazıları canları pahasına can kurtarmayı dert ediyor. Bazıları covid 19’u şakaya alırken, covid 19’un hiç şakası olmadığını anlamıyor. Bazıları, yüksek semptomla yoğun bakımda yatarken, bırakın görmeyi sevdiklerinin sesini duyamıyor, oksijen takviyesiz nefes alamıyor. Bazıları hastane kapılarında biçare beklerken, çaresizliğin kapanında nefes almakta zorlanıyor. Bazıları kişisel çıkarlarını entrikalarla korumayı şans sayarken, bazıları covid 19’dan yitirdikleri canların yüzünü son bir kez görmeyi şans sayıyor. Bazıları hastalığı semptomsuz geçirirken, kendilerinden çok temas ettiklerini düşünüyor. Bazıları ise son sözleri oksijen tüpünde saklı bir başına hayata veda ediyor. Kapılarda bekleyen bazıları ise söylenmemiş sözlerini içlerinde hapsedip, taş kesiyor.. Bunların olacağını önceden söyleyen bazıları ise “ben demiştim” demiyor, acı çekiyor, sadece acı çekiyor.. Nereden mi biliyorum??? Bazıları diye yazdıklarımın yaşadıklarını oradan, buradan duymuyor, biliyorum, hem de çok iyi biliyorum. SİRENLER HİÇ SUSMASIN!!! UMARSIZLARIN, DUYARSIZLARIN, “BANA DOKUNMAYAN YILAN BİN YIL YAŞASIN” DİYENLERİN KULAKLARINDA 7 GÜN 24 SAAT YANKILANSIN.. Covid 19 “ben bittim” demeden, eski eski normale dönülemez. Çemberin daraldığı göz ardı edilemez. Korku dağları beklerken, kendini dağ sananların sanrıları, bizi imtihan edemez. Hayat yeni normal koşullarında devam edecek, sığ zihniyetlerin ön yargılarına, kural tanımazlığına, bigünah insanların canlarını yakışlarına yakışmayan cezalar yetmez. Hayatın özü matematik iken yarım ile yarımın toplamı her zaman bir etmez. Görmeyen ihtiyar gözlerin karıştırdığı gibi yumak olmuş düğümler, insanların neler yaşadığının farkında olmayanlar tarafından çözülmez.  FARKINDA OLUNANA KADAR HASTA TAŞIYAN AMBÜLANSLAR SİREN SESLERİNİ DAHA DA YÜKSELTİNİZ..